Gdzie umieścić główny motyw zdjęcia? Wszystko jedno gdzie, byle nie w środku obrazu i to jest asymetria. Wkomponowanie głównego elementu w środek zdjęcia daje bowiem najczęściej obraz banalny, pozbawiony życia. W każdym obrazie są miejsca uprzywilejowane, zwane mocnymi punktami obrazu, na których oko lubi się zatrzymać. Gdy umieścimy główny motyw w jednym z tych czterech miejscach otrzymamy kompozycję asymetryczną.
Na zdjęciach krajobrazu należy unikać umieszczania linii horyzontu (linii o zasadniczym znaczeniu dla kompozycji) w środku obrazu. Takie usytuowanie nadaje jednakowe znaczenie partii nieba i ziemi (lub wody). Otrzymany obraz jest banalny. Oglądając taką fotografię nie wiemy, co fotograf chciał pokazać przede wszystkim: chmury na niebie czy też las lub fale na morzu. Dla oddania na zdjęciu nieba odznaczającego się szczególnym urokiem np. chmury burzowe – linię horyzontu umieścimy w jednej trzeciej wysokości od dolnej krawędzi kadru. Z kolei gdy fotografujemy krajobraz górski z delikatnym rysunkiem ośnieżonych szczytów, subtelnie modelowanym przez zimowe słońce, wówczas linię horyzontu komponujemy wysoko w celu wyeliminowania nieba (nieistotnego elementu). Kompozycja asymetryczna, w której wyzyskano mocny punkt, podkreśla znaczenie głównego motywu zdjęcia. Od niego bowiem oko widza zaczyna analizowanie, następnie prześlizguje się po liniach i innych elementach graficznych obrazu i to jest właśnie asymetria.
I tak na koniec, jeszcze kilka zdań na temat głębi w obrazie i harmonii.
Głębia w obrazie to wizualne stopniowanie poszczególnych planów obrazu – kształtowanie zmianą punktu widzenia, różnicami oddania perspektywy powietrznej, głębia ostrości, oświetlenie – stanowi ważny czynnik decydujący o wartości zdjęcia. Obiektyw aparatu fotograficznego może dać naszym oczom, oglądającym zdjęcie , cenny obraz głębi, przestrzeni. Przedmioty nie są przedstawiane płasko, jedne obok drugich, lecz są usytuowane jedne bliżej, drugie dalej, jak w rzeczywistości.
Innym czynnikiem ważnym w fotografii jest Harmonia, która jest w stanie zespolić rozmaite elementy obrazu. Harmonia może stanowić związek, powstający między nimi, z których każdy ma jednak coś wspólnego z pozostałymi. Na przykład Harmonia obiektu (morze, niebo, plaża); Harmonia linii (horyzont, linia wybrzeża, chmury); Harmonia walorów i brył (góry); Harmonia barw (kwitnący rzepak na wiosnę).